Vormgeving en beplanting

Vaak wordt het terras direct aan het huis gelegd, wat betekent dat men vanuit het huis uitkijkt op bestrating en tuinmeubels. Door een klein terras bij het huis te maken en een groter terras verderop in de tuin, kan de beplanting dicht bij het huis komen. De tuin wordt op deze manier bij het huis betrokken en vanuit het huis heeft men zicht op de beplanting. Mien Ruys heeft in deze tuin afgeweken van haar credo ‘strakke vormen en grillige beplanting’ door de plantvakken een onregelmatige vorm te geven. De bestrating bestaat uit lichtgrijze betonklinkers waarbij de voegen zowel in de lengte- als de breedterichting doorlopen. Hierdoor ontstaat een patroon van banen. Van beide vierkanten verschilt de richting, wat de architectonische vorm van de vierkanten benadrukt. De verhogingen zijn gemaakt door betontegels op hun kant te zetten en aan elkaar te lijmen met betonlijm.

In deze tuin is de beplanting overal aanwezig. Vanuit het huis is er zicht op de beplanting, die er dan ook het gehele jaar door aantrekkelijk uit moet zien door bijvoorbeeld groenblijvende heestertjes, conifeertjes en siergrassen. Ook de opbouw van de plantvakken is anders dan die van een border; vanaf alle kanten dient het er aantrekkelijk uit te zien.

Om het kunnen experimenteren met beplanting voor kalkrijke grond, is bij de aanleg de tuin verhoogd en de grond vervangen door klei met gesteentemeel. De beplanting is overal toegankelijk in deze tuin.

Geschiedenis

Sinds 1982 is er weinig veranderd aan deze tuin. Vóór 1982 experimenteerde Mien Ruys hier met rozen volgens het principe van Bellen Blazen. In 1993 werd een derde vierkant aan het Bloementerras gelegd voor de Grassen.