Toen een experiment met rozen op die plaats mislukte omdat omringende bomen steeds meer schaduw gaven, werden de rozen verplaatst naar elders op het terrein en werd in plaats van de rozen heide geplant. De heidetuin was visueel gescheiden van de naastgelegen Vakkentuin door goudelzen waarvan de kronen in haagvorm gesnoeid waren.
Een 'haag op poten' noemde Mien Ruys dit. Dat de keuze viel op goudelzen was omdat er meer geelbladige heesters en coniferen in de heidetuin stonden.

Na verloop van tijd werden de goudelzen aangetast door het elzenhaantje, wat het beeld van de haag op poten niet bepaald verfraaide. Al in juli waren de bomen kaal. Daarnaast werd het snoeien van de elzen een hels karwei door gevaarlijke manoeuvres met ladders in de
beplanting. Totdat de ergernis van de toenmalige tuinman een hoogtepunt bereikte: de elzen werden omgezaagd.

Om te voorkomen dat beide tuinen als het ware in elkaar over zouden lopen, moest een vervanging worden bedacht voor de visuele scheiding. Bij gebrek aan een beter plan - Mien Ruys was inmiddels overleden - werd er een staketsel gebouwd van steigerbuizen en gaas waar een wingerd zich maar al te graag in liet jagen. De wingerd paste bij de nieuw aangelegde Herfsttuin, dat wel, maar was lastig in bedwang te houden en in oktober al zo goed als kaal.

De oplossing was ook lang niet zo fraai als de krachtige vorm van de haag op poten. Inmiddels staat deze noodgreep er alweer bijna 15 jaar. Intussen is de behoefte gegroeid meer aspecten van de Herfsttuin aan te passen zoals de paden door de tuin. Het bestaande pad was ooit bedoeld om tussen de beplanting door te lopen maar nu loop je meer langs de beplanting dan ertussen. Dat komt doordat de strook die overblijft tussen het pad en de
alsmaar hoge wordende coniferen aan de zuidkant steeds smaller werd. Een tweede route door de Herfsttuin zou dit probleem oplossen en de Vakkentuin tevens beter verbinden met de Herfsttuin.

Het aanpassen van de paden biedt de mogelijkheid om het wingerdbouwwerk op te ruimen en weer voor een haag op poten te kiezen. Om te voorkomen dat er opnieuw halsbrekende toeren uitgehaald moeten worden om de haag te snoeien, zal er tussen de beplanting en de haag een onderhoudspad worden aangelegd. Over de boomsoort wordt nog nagedacht,
maar vanwege de slechte ervaringen worden het geen goudelzen. Eén ding is zeker: de haag op poten komt terug